به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان بیمه سلامت ایران؛ دکتر جلال سعیدپور در مصاحبه ای به خبرنگار ما گفت: سازمانهای بیمه گر پایه همواره نهادی هستند که باید دارای تعادل بین منابع و مصارف باشند، بر این اساس، اصلی ترین ورودی ما حق بیمه ای است که از بیمه شدگان دریافت می کنیم بنابراین خدمات ما نیز باید تابعی از این حق بیمه باشد.

وی ضمن اشاره به مقایسه میزان حق بیمه سازمان بیمه سلامت ایران با حق بیمه در چند کشور دنیا گفت: بر اساس بودجه پیشنهادی سازمان، حق بیمه ای که برای هر فرد بیمه شده در بیمه سلامت در نظر گرفته شده بود برابر 104 دلار بود که در این راستا آن چیزی که مصوب و به سازمان ابلاغ شد رقمی حدود 68 دلار برای هر فرد بیمه شده بود که به این سازمان تخصیص داده شد.
دکتر سعیدپور تاکید کرد: اگر این 68 دلار را با شاخص برابری قدرت دلار محاسبه کنیم با توجه به قدرت خرید دلار که در کشورهای مختلف متفاوت است به رقمی حدود 158 دلار می رسیم این یعنی رقم سرانه حق بیمه هر فرد حدود 158 دلار است؛ از طرفی درآمد سرانه هر ایرانی بر اساس گزارش های اعلام شده چیزی حدود 6 هزار دلار می باشد که آن هم بر اساس شاخص برابری قدرت دلار به رقمی نزدیک به 14 هزار دلار می رسد اگر این ارقام با سایر کشورها مقایسه شود؛ نتایج جالب توجهی حاصل می شود برای مثال در مقایسه با رواندا در این کشور درآمد سرانه حدود 400 دلار و حق بیمه حدود 37 دلار است؛ بنابراین اگر بخواهیم حق بیمه ما مانند کشور چون رواندا شود باید حدود 1310 دلار برای هر نفر سرانه حق بیمه داشته باشیم.
وی افزود: میزان سرانه حق بیمه در کشورهای توسعه یافته ای چون امریکا و نروژ حدود 7 هزار دلار، سوئیس 6 هزار دلار و در کشورهای عضو سازمان توسعه همکاری اقتصادی حدود 3600 دلار است و اضافه کرد: حق بیمه ما یک چهل و چهارم مبلغی است که در کشورهای چون آمریکا و نروژ از بیمه شدگان دریافت می شود، یک سی و هشتم سویس و یک بیست و سوم کشورهای OECD و یک هشتم رواندا می باشد؛ بنابراین در زمینه ارائه خدمات در ایران با این محاسبه، نباید انتظار معجزه داشته باشیم. بنابراین در حوزه سلامت هر کسی علاقمند به کارآمدی سازمانهای بیمه گر است و اعتقاد به ارتقاء صنعت بیمه در کشور دارد باید به این نکته توجه کند که منابع پایدار در اختیار سازمانهای بیمه گر قرار گیرد تا آنان بتوانند خدمات بهتر را به مردم ارائه دهند و بسته خدمتی مناسب تری را تعریف نمایند.
مدیر کل دفتر تدوین استانداردها و توسعه خدمات بیمه ای سازمان بیمه سلامت ایران گفت: توجه به آمار و ارقام فوق مشاهد می شود که سازمانهای بیمه گر نه تنها ناکارآمد نیستند؛ بلکه به نسبت سرانه ای که از بیمه شدگان می گیرند بسیار کارآمد هم عمل کرده اند چرا که قطع به یقین هر منتقد منصفی هم اذعان دارد که سطح پوشش خدمات بیمه ای در کشور ما به نسبت کشورهای مقایسه شده هیچ تناسبی با نسبت سرانه حق بیمه دریافت شده نداشته و بسیار فراتر از آن می باشد و اگر انتظار بیش از این داریم باید ورودی های بیمه ای را اصلاح نماییم.
وی افزود: بر اساس یک برآورد کلی در کشورهای مورد بررسی به صورت میانگین 10 درصد درآمد سرانه به حق بیمه اختصاص داده شده است در حالی که این میزان در کشور ما حدود یک درصد می باشد این تفاوت فاحش ده برابری حق بیمه سرانه را شاید بتوان اصلی ترین دلیل ناکارآمدی بیمه ها در منظر عمومی دانست.
دکتر سعیدپور در پایان متذکر شد: ما هم اکنون در سازمانهای بیمه گر پایه کشور، عدم تساوی حق بیمه دریافتی را شاهد هستیم که لازم است در این راستا یک وحدت رویه وجود داشته باشد. ما باید سرانه حق بیمه را به نسبت جهانی نزدیک کنیم تا بتوانیم به صورت معقول خدمات سلامت با کیفیت تری را در جامعه ارائه نماییم.
مدیرکل تدوین استانداردها و توسعه خدمات بیمه ای، عدم تخصیص منابع سلامت در قالب نظام بیمه ای و نبود سیستم ارجاع و پزشک خانواده را پاشنه آشیل نظام سلامت عنوان کرد و گفت: با توجه به سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری در حوزه سلامت و تاکید بر مدیریت منابع سلامت با سازوکار بیمه ای، اجرا وعملیاتی نمودن، این سیاستها راه حل برون رفت از بحران تامین منابع مالی حوزه سلامت است. ولی متاسفانه آنچه امروز از سوی دست اندرکاران نظام سلامت شنیده می شود نه تنها هیچ کمکی به حل مشکل تامین منابع مالی نظام سلامت نمی کند بلکه به دلیل ادغام ارائه کننده خدمات و خریدار خدمات نظام سلامت در یک ساختار، موجب بروز چالشهای جدید و جدی تر در تامین منابع مالی نظام سلامت خواهد بود.