حال حوزه سلامت خوب نیست

از همه مهم تر این روزها بیماران صعب العلاج با مشکل کمبود دارو و در برخی مواقع نبود داروهای مورد نیازشان در داروخانه ها روبرو هستند و این موضوع هر روز بر نگرانی آنها می افزاید.به نظر می رسد تا دیر نشده دولت باید در این زمینه دست به کار شود و با تامین ارز مورد نیاز برای تامین مواد اولیه ، دارو و تجهیزات، دست فرصت طلبان و دلالان دارو را که معمولا با بحرانی شدن اوضاع کار و بارشان سکه می شود،کوتاه کند.

این روزها دیگر کمبود بودجه و بالا رفتن هزینه ها دارد درد مشترک بسیاری از سازمان ها و وزارتخانه ها می شود و همه به طور مشترک این درد را فریاد می کنند.البته در این میان گویا وضع وزارت بهداشت وخیم تر از دیگر وزارتخانه هاست و خانم وزیر از تامین نشدن ارز مورد نیاز برای تهیه دارو،هزینه های سنگین بیماری‌های صعب‌العلاج،کمبود بودجه برای اجرای طرح پزشک خانواده سخت گلایه دارد.از3هزار و 150میلیارد تومانی هم که قرار بود از محل مازاد درآمد نفت به بخش سلامت اختصاص یابد فقط 2میلیارد تومان دست «مرضیه وحید دستجردی» را گرفته تا او بماند و هزار و یک مشکل ریز و درشت بخش بهداشت و درمان.

اما فارغ از اینکه چرا و به چه علت بودجه مناسبی در اختیار وزارت بهداشت و درمان به عنوان وزارتخانه ای کلیدی که با سلامت و جان مردم ارتباط تنگاتنگ دارد،قرار نگرفته، باید این سوال را پرسید که حوزه بهداشت و درمان در نظام بودجه ای ما و نگاه مسئولان دولتی چه جایگاهی دارد؟ حوزه سلامت بازار متلاطم ارز نیست که اگر اسیر تصمیمات مقطعی و غلط شد بشود به آسانی با آن کنار آمد و تاثیراتش را در میان مردم اندک توصیف کرد؛حوزه سلامت با توده جامعه در ارتباط است و هر گونه کاستی و مشکل در آن در نهایت دامن آحاد مردم و به ویژه قشر محروم را می گیرد.گواه این مدعا سخنان وزیر بهداشت درباره زیر خط فقر رفتن سالانه 7درصد مردم به علت هزینه های سلامت است.

آیا کمبود بودجه و فاصله گرفتن از اهداف عالی نظام سلامت و عدالت اسلامی در این بخش،جفا در حق مردم نیست؟ اگر بپذیریم انسان محور توسعه پایدار است و نقش اساسی در چشم انداز 20ساله نظام ایفا می کند نباید فکری اساسی برای دسترسی این نیروی انسانی به خدمات درمانی مناسب و ارزان فراهم کنیم؟با توجه به اینکه دولت سهم حوزه سلامت را به طور کامل پرداخت نکرده است، این موضوع سبب نمی‌شود که بیمارستان‌های دولتی و کادر پزشکی آنها از ارائه خدمات ایده‌آل به مردم باز بمانند؟اینها فقط بخشی از نگرانی و دغدغه هایی است که کارشناسان این روزها بر زبان می آورند و به دنبال راهکاری برای حل آن می گردند.

اگر چه وزارت بهداشت کج دار و مریز با کمبود بودجه سر می کند اما چه تضمینی وجود دارد که طرح های بهداشتی و درمانی این وزارتخانه قربانی کمبود بودجه نشود؟اگر چه از همین حالا زمزمه های توقف طرح پزشک خانواده به عنوان طرح بزرگ و مهم این وزارتخانه برای تحقق عدالت در حوزه سلامت به گوش می رسد.

از همه مهم تر این روزها بیماران صعب العلاج با مشکل کمبود دارو و در برخی مواقع نبود داروهای مورد نیازشان در داروخانه ها روبرو هستند و این موضوع هر روز بر نگرانی آنها می افزاید.به نظر می رسد تا دیر نشده دولت باید در این زمینه دست به کار شود و با تامین ارز مورد نیاز برای تامین مواد اولیه ، دارو و تجهیزات، دست فرصت طلبان و دلالان دارو را که معمولا با بحرانی شدن اوضاع کار و بارشان سکه می شود،کوتاه کند. 

منبع: فردا نیوز

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...